Krivično pravo predstavlja granu prava koja se bavi zaštitom najvećih vrijednosti u jednom društvu, odnosno granu prava čija je zaštita u domenu države koja ima isključivo pravo kažnjavanja. Krivično pravo je sistem zakonskih pravnih propisa kojima se utvrđuju uslovi za primjenu kazni kao i drugih krivičnih sankcija prema učiniocima krivičnih djela, a sve u cilju zaštite društvenog uređenja jedne države.
Krivično pravo je zakonsko pravo, a to znači da se jedino zakonom mogu regulisati pitanja krivičnog prava.
Predmet regulisanja krivičnog prava su tri osnovna pitanja (krivično djelo, krivična odgovornost, krivična sankcija), što predstavlja utvrđivanje koja se društveno opasna ponašanja čovjeka smatraju krivičnim djelima, koja lica se smatraju krivično odgovornim, kao i koje se sankcije mogu izreći učiniocima krivičnih djela.
Krivično pravo ima zaštitnu funkciju, jer predstavlja pravo koje štiti društveno-ekonomsko uređenje države i izraz je društvenih odnosa koji postoje u jednoj državi. Zaštita društvenih odnosa putem krivičnog prava ostvaruje se isključivo propisivanjem krivičnih sankcija prema licima koja ne poštuju određena društvena pravila.
Sredstva krivično pravne zaštite su krivične sankcije. Krivične sankcije su mjere koje društvo prinudno primjenjuje prema učiniocu krivičnog djela. Krivične sankcije se sastoje u oduzimanju ili ograničavanju prava priznatih na osnovu opštih ustavnih i drugih pravnih normi. Osnovna krivična sankcija je kazna, a ostale sankcije su mjere upozorenja (uslovna osuda i sudska opomena), mjere bezbijednosti i vaspitne mjere.
Najvažnije pravo koje pripada okrivljenom u krivičnom postupku definisano je Zakonikom o krivičnom postupku i svrstava se u red osnovnih ljudskih prava a to jeste pravo na odbranu.
Pored prava na odbranu okrivljenom pripadaju i pravo da mu bude nepristrasno suđeno, pravo na pravično suđenje, pravo na suđenje u razumnom roku, pravo na branioca po službenoj dužnosti ako nije u mogućnosti da sam plati branioca.
Okrivljeni ima pravo da angažuje advokata za odbranu u krivičnom postupku, kako bi advokat preduzeo sve potrebne pravne radnje u cilju pobijanja optužbe u cjelini ili djelimično.
Advokat u krivičnom postupku ima i dodatnu funkciju i obavezu koja se odnosi na zaštitu interesa društvene zajednice, kako nevina lica u krivičnom postupku ne bi bila neosnovano osuđena a stvarni krivci izbjegli krivičnu odgovornost za učinjeno djelo.
U toku postupka odbrane okrivljenog advokat odnosno branilac prikuplja dokaze za odbranu okrivljenog i predlaže izvođenje dokaza kako pred državnim tužiocem tako i pred nadležnim sudom.
Osnovna pretpostavka u krivičnom postupku protiv okrivljenog jeste PRETPOSTAVKA NEVINOSTI, a zakonom je jasno propisano da se svako smatra nevinim dok se njegova krivica za krivično djelo ne utvrdi pravnosnažnom odlukom suda.
Zakonom je propisano da je u krivičnom postupku teret dokazivanja optužbe na tužiocu. Takođe zakonom je propisano da će sumnju u pogledu činjenica od kojih zavisi vođenje krivičnog postupka, postojanje obilježja krivičnog djela ili primjena neke druge odredbe krivičnog zakona, sud će uvijek riješiti u korist okrivljenog.
Zbog prethodno navedenih prava okrivljenog u krivičnom postupku uloga i aktivnost advokata odnosno branioca je od najvećeg značaja u postupku.
U krivičnom postupku kao advokat pružam sledeću pravnu pomoć:
- Odbrana u svim krivičnim postupcima,
- Zastupanje kod privatnih krivičnih postupaka,
- Zastupanje oštećenih u krivičnim postupcima,
- Ostvarivanje naknada štete u krivičnim postupcima,
- Zaključivanje sporazuma o priznanju krivice,
- Naplata troškova postupka u krivičnim postupcima,
- Odbrane u svim prekršajnim postupcima.